Waar en niet waar, dat is het thema van de filosofieles vandaag – na schooltijd, met vijf kinderen van zeven, acht jaar. Ze vertellen veel, maken daarna elk wat wils.
M. bouwt van het materiaal in de krat een raket.
Waar die raket heengaat, vraag ik.
Naar Nederland, zegt hij.
Wat erin zit, vraag ik.
Familie, zegt hij. Familie uit Syrië.
Hij vraagt hoe dat heet – alle huizen zijn kapot.
Het is als oorlog zegt hij, maar dat is het niet.
Hoe dat heet in het Nederlands. Het is niet gemakkelijk om eruit te komen samen.
Uiteindelijk houdt hij zijn handen gestrekt voor zich en beweegt ze in een trilling omhoog en omlaag. Dit doet de aarde, zegt hij.
Een aardbeving, zeg ik.
Ja zegt hij.
Dat hij moest huilen toen hij in het vliegtuig naar Nederland ging.
Natuurlijk was hij blij dat hij naar zijn vader mocht.
Maar alle familie die moest achterblijven. Die zitten nu dus in die raket.